Is de zaak Pavlov e.a./Rusland een startschot voor de bescherming tegen klimaatverandering onder artikel 8 EVRM?
Schending van artikel 8 EVRM vanwege luchtvervuiling in de hele stad. Deel van de klagers ontvankelijk zonder uitputting van nationale rechtsmiddelen.
Alle ogen gericht zijn op de klimaatzaken die het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (“EHRM”) dit jaar behandelt. De zaak Pavlov e.a./Rusland wordt door anderen gezien als een mogelijk schot voor de boeg in deze klimaatzaken. In deze annotatie beschouwen Ali al Khatib en Tess Linders de zaak Pavlov e.a./Rusland nader.
In deze zaak lijkt het EHRM enerzijds een zeer groene weg in te slaan door (feitelijk), via de band van artikel 8 EVRM, een recht op een stad zonder (met nationale normen strijdige) luchtvervuiling aan te nemen. Het EHRM kent daarbij de verzoekers een vergoeding van immateriële schade (van € 2500 per persoon) toe zonder dat zij specifieke gezondheidsklachten hebben, zichzelf van de andere stadsbewoners onderscheiden of allemaal de nationale rechtsmiddelen hebben uitgeput. Deze omstandigheden bij elkaar opgeteld maken dat deze uitspraak een vergaand precedent kan opleveren, zoals drie van de behandelende rechters hebben opgemerkt in hun dissenting opinion. Anderzijds is het wellicht verdedigbaar dat deze uitspraak — los van het punt over de uitputting van nationale rechtsmiddelen — in het verlengde ligt van andere rechtspraak van het EHRM waarin het EHRM aan de hand van maatschappelijke veranderingen en hedendaagse ontwikkelingen de normen uit het EVRM uitlegt (een evolutieve interpretatie).
Klik hier voor de volledige publicatie.
Auteur: Ali al Khatib en Tess Linders
Bron: AB 2023/159
Publicatiedatum: Mei 2023